കാട്ടിലൊരിടത്തു
കണ്ടതാണ്.
കവിതയുടേതെന്നു തോന്നിച്ച
കുറെ അസ്ഥികൾ
കൈസഞ്ചിയിലുണ്ടായിരുന്ന
ഛന്ദസ്സു കൊണ്ടൊന്നു
മുട്ടിനോക്കിയപ്പോൾ
സന്ധിബന്ധങ്ങളടുത്തു
കിട്ടി.
അഴകുമലങ്കാരങ്ങളും
കൂടി-
പ്പതിച്ചു ചേർത്തപ്പോഴേക്കും
ഹയ്യ !
ലക്ഷണം തികഞ്ഞൊരു
പുള്ളിക്കവിത മുന്നിൽ
!!
പക്ഷേ
അർത്ഥമൂതിയൂതി
ജീവൻ പകർന്നുകൊടുത്തപ്പോഴാണ്
അരുതാത്തതു നടന്നത്.
ഇപ്പോൾ ഞാനില്ല ബാക്കി
!
ഉള്ളത്,
നരഭോജനം നടത്തി
വിശ്രമിക്കുന്നൊരു
നാൽക്കാലി !!
4 comments:
ജീവൻ കൊടുത്തവർ തന്നെ ജീവനെടുക്കുന്ന കാലത്തിന്റെ കവിത..
വളരെ ശരിയാണ് ഭംഗിയായി പറഞ്ഞു പല കവികളെയും കവിത വല്ലാതെ തിന്നു തീര്ക്കുന്നുണ്ട്
വരണ്ടച്ചുണ്ടുകളിലുറുമ്പരിച്ച്
കാറ്റിനേക്കാളലഞ്ഞ്
കള്ളുകുടിയനേക്കാള് കലഹിച്ച്....എത്രപേര്..
കവിത മനോഹരം ശശി..
വളരെ നല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ....
Post a Comment