ഇലപ്പച്ചയൊരു
നിറമല്ല.
നിറഞ്ഞതിന്റെയും
നിലകൊണ്ടതിന്റെയും
തെളിവല്ല.
വെച്ചതിന്റെയും
വിളമ്പിയതിന്റെയും
ബാക്കിയല്ല.
കാതോർത്തു നിന്നു-
തലയാട്ടിയതിന്റെ പ്രസാദമല്ല.
വെളിവുപോലെ
പടർന്നേറിയ തണുപ്പുമല്ല.
പഴുത്തിലയ്ക്കു നീട്ടിക്കൊടുക്കുന്ന
ജുഗുപ്സ ചേർത്ത
പച്ചച്ചിരി മാത്രം.
വിലാപശ്രുതികളെയടക്കിക്കളയുന്ന
കോമാളിയുടെ
പുച്ഛച്ചിരി മാത്രം.
3 comments:
പച്ചിലകളുടെ ചിരി.
നല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ....
പച്ചിലകള് ചിരിയ്ക്കരുത്
പൊള്ളിയടര്ന്ന് കിടക്കാനൊരാശ്വാസ ദല പ്രതലം
Post a Comment