കുറിഞ്ഞി

ആദ്യത്തെ ഓങ്ങലിനു തന്നെ

കീഴടങ്ങിയെന്നു

സമ്മതിച്ചു.

ഒമ്പതു ജീവനും

എണ്ണിയെടുത്തോളാൻ

പറഞ്ഞു.

എട്ടെണ്ണമെടുത്ത്

ഒമ്പതാമത്തേതെവിടെയെന്നു

ചോദിച്ചപ്പോൾ

കവിതയ്ക്കുള്ളിലാണെന്നു

കാണിച്ചുതന്നു.

വരികൾക്കിടയിൽ

പതുങ്ങിയും

കണ്ണടച്ചു

വാക്കിന്റെ രസം

കുടിച്ചും

മുക്തഛന്ദസ്സിലിരതേടി-

യുമങ്ങനെ

ജീവിയ്ക്കയാണു പോലും !

നോക്കുമ്പോൾ

നേരുതന്നെയാണ്.

ഇരുളിൽ‌പ്പതുങ്ങി

നിൽ‌പ്പുണ്ട്,

തീക്കണ്ണിന്റെ വേപഥു.

ഒടുക്കം

കൊല്ലാതെ

വിട്ടയയ്ക്കേണ്ടി വന്നു,

കവിതയുടെ കുറിഞ്ഞിയെ !!